Wystawa pt. „Ekslibrisy i małe formy graficzne”
Krzysztof Marek BĄK
Wystawa zorganizowana w roku jubileuszu 500 – lecia ekslibrisu w Polsce, w „Noc Muzeów w Zamościu”.
Organizatorzy: Zamojskie Towarzystwo „RENESANS” w Zamościu i Muzeum Zamojskie w Zamościu
Kurator wystawy: Elżbieta Gnyp
Miejsce: Zamość, Muzeum Zamojskie – Galeria Rzeźby prof. Mariana Koniecznego (dawne Kasyno Kozackie na Plantach)
Termin: 14 maja – 30 czerwiec 2016 r.
Wernisaż: 14 maja 2016 r., godz. 17.00
Po wernisażu spotkania autorskie i wykład pt. „Po co komu ekslibris?”
Najstarszy datowany znak ekslibrisu polskiego odbito w 1516 r. w wiedeńskiej oficynie Heronima Wiectowa. Był przeznaczony dla kanclerza wielkiego koronnego, arcybiskupa gnieździeńskiego i prymasa Polski – Macieja Drzewickiego. Faktem tym dołączyliśmy do grona państw, w których elity znakowały swoje księgozbiory.
Krzysztof Marek BĄK
Grafik, autor księgoznaków, ekslibrisolog. Doktor habilitowany sztuki, absolwent Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Obecnie prowadzi Pracownię Ekslibrisu Cyfrowego oraz II Pracownię Artystycznej Grafiki Cyfrowej w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego. Jest autorem ponad 80 wystaw indywidualnych w Europie, Azji i Ameryce, brał udział w kilkuset wystawach zbiorowych. W Zamościu prezentował prace na wystawach Zamojskiego Leśmianowego Biennale Sztuki „Malinowy chruśniak” (2007), „Napój cienisty” (2009), „Dziejba leśna” (2011), „Sad rozstajny”(2013). Wzbogacają one również zbiory „Leśmianowej Kolekcji Sztuki” gromadzone przez Zamojskie Towarzystwa „RENESANS.” Jest laureatem ponad 30 nagród i wyróżnień w zakresie ekslibrisu. Członek międzynarodowych stowarzyszeń ekslibrisowych. Kurator Edukacyjnych Galerii Ekslibrisu, dyrektor artystyczny wydarzenia „Ekslibris – Gliwice 2016” oraz XI Międzynarodowego Konkursu na Ekslibris w Gliwicach.
Zapraszam na wystawę „Ekslibris i małe formy graficzne” słowami autora z katalogu wystawy „[…] niewielkie prace trzeba oglądać z bliska. Sprzyja to skupieniu, ciszy, zatrzymaniu się na obrazie. Ekslibris swoim formatem zaprasza do bliskości – wymusza ją nawet – poprzez detal, precyzję wykonania, cyzelowane, drobne liternictwo. Szepcący znak skłania do intymności, […]. To intymność ususzonego kwiatu. Ciche i ukryte życie, dostępne tylko nielicznym, tylko w specjalnej, wybranej ciszy.”
Elżbieta Gnyp – Kurator wystawy