Sytuacyjny Plan budynków i ziemi należących do parafii w wiosce Górecko. [1]
Plan ten został wykonany na polecenie specjalnej komisji utworzonej do dokonania przeglądu klasztorów. Narysował go 15/27 kwietnia 1868 roku konduktor Lenkiewicz.
Plan orientowany w kierunku południowym.

Na planie zabudowa klasztorna ulokowana jest po zachodniej stronie drogi Tereszpol – Aleksandrów. Prostokątny cmentarz przykościelny otoczony jest murem, w ściętych narożach znajdują się cztery kaplice. Od strony północnej, południowej i zachodniej w murze znajdują się furtki, od wschodu główna brama (bezpośrednio przy drodze). Na wschód od furtki północnej w murze znajduje dzwonnica arkadowa. Centrum cmentarza zajmuje kościół (pod nr 1 na planie). Kościół parafialny pod wezwaniem Świętego Stanisława Biskupa Męczennika.
Od wschodniej strony za murem znajdują się zabudowania dawnego folwarku klasztornego (proboszczowskiego).
Budynek parafii (dawna rezydencja klasztorna) z niewielką dobudówką od północy (pod nr 2) oraz od strony południowej piwnica (pod nr 8) i częściowo stajnia (pod nr 7) znajdują się w sadku. Pomiędzy kościołem a parafią znajduje się komora na drewno opałowe, obok przypuszczalnie studnia (nie oznakowana na planie). Przy plebanii od północy chlewik (pod nr 9), dalej na północ od niego stodoła (pod nr 11), obora (pod nr 12), szopa (pod nr 13), przypuszczalnie mieszcząca spichlerz.
Od strony północnej teren otaczający zabudowania folwarczne zaznaczony jest jako dawny cmentarz grzebalny.
Zabudowania oraz dawny cmentarz grzebalny otoczone są polami folwarcznymi, oznakowane literami A, B, C, D – o łącznej powierzchni 6 morgów i 279,78 prętów.
Na południe od muru kościelnego za droga procesyjną znajduje się organistówka (pod nr 4), od drogi osłonięta sadkiem, w tym kompleksie od strony zachodniej znajdują się dwa chlewiki (pod nr 5 i 6). Dalej na zachód znajduje się kompleks pól oznaczone literą E – o areale 2 mórg i 230 prętów.
Dalej na poszerzonej drodze zaznaczona jest kapliczka – obecnie nazywana „Pod dębami”.
Po wschodniej stronie drogi naprzeciwko kościoła ulokowany jest cmentarz grzebalny, brama cmentarna ulokowana jest na przeciwko głównej bramy muru kościelnego. Cmentarz ogrodzony przypuszczalnie parkanem.
Przy drodze od strony północnej cmentarza znajdował się szpital a właściwie przytułek (pod nr 4), od wschodu przy nim komora dla przechowania drewna opalowego (pod nr 14) oraz chlewik (pod nr 15).
Jedynym budynkiem na planie nie związanym z dawnym klasztorem, była znajdująca się po wschodniej stronie drogi do Tereszpola karczma Ordynacji Zamojskiej. Chłopi uduchowieni po niedzielnej lub świątecznej mszy, mogli od razu szukać czegoś dla pokrzepienia ciała. Udawali się tam całymi rodzinami.
W 1922 roku pod nadzorem budowniczego powiatu biłgorajskiego, inżyniera Franciszka Kopkowicza, została wzniesiona nowa organistówka. Znajduje się po północnej stronie muru kościelnego naprzeciw furtki.
Okręgowa Dyrekcja Robót Publicznych w Lublinie, poleciła rozebrać budynek starej organistówki [2] – na planie pod nr 4.
Stankiewicz Zbigniew
[1] Archiwum Państwowe w Lublinie sygn. 35/636/0/-/76
[2] Pismo nr 435 z dnia 22 luty 1922 r.