by

Ulica Szewska w Zamościu

Platea Sutorina, ulica Szewska w Zamościu obecnie nie istnieje. Według ustaleń Andrzeja Kędziory i Jakuba Żygawskiego* ulica Szewska została wytyczona około 1580 r. Obecnie jej 86 m. odcinek (relikt dawnej Szewskiej) nosi nazwę Przyrynek (od 1935 r.). Pierwotnie ulica była znacznie dłuższa i dochodziła do dzisiejszego przedłużenia ul. Kolegiackiej. W 1591 r. funkcjonowała już jako ulica Szewska. Od końca XVIII w. i na początku XIX w. była określana (wraz z przyległymi blokami zabudowy) jako Podwale Reformackie (zamiennie ul. Reformacka). Przed II wojną światową planowano powrót do nazwy pierwotnej, jednak nie zrealizowano tego zamysłu. Ulica Szewska należy do najmniej rozpoznawalnych ulic na Starym Mieście.

Z lustracji miasta z 1591 r., odnalezionej i opisanej przez Bogdana Horodyskiego*, wiemy, że pod koniec XVI w. zamieszkiwały tam następujące osoby: 1. Wacław szewc; 2. Jan Lubecki; 3. Paweł Kulie; 4. Gregor Kotowski; 5. Marcin Thkacz przekupień; 6. Tomasz z Bełza; 7. Stanisław Opałka z Turobina; 8. Matis Pączka; 9. Jakub szewc z Sienny; 10. Matis Cziepluszka szewc; 11. Wacław szewc z Turobina; 12. Iwan bednarz z Rachań; 13. Mikołaj Cziechlicz szewc; 14. Tomek szewc; 15. domek; 16. Matis Stiecherowicz; 17. Wawrzyniec Isztok; 18. Jan Barwierz ślepy; 19. Jakub Czieslia przekupień; 20. Szczęsny flis; 21. Stanisław Piekarczyk; 22. Plac pusty; 23. Wojciech kucharz. Co ciekawe, przy równoległej ulicy Chełmskiej lustracja z 1591 r. wymienia zaledwie kilka nazwisk w czterech domach. Akta miasta zachowały również XVII i XVIII wieczną strukturę zabudowy ulicy Szewskiej, w układzie zasiedlenia mieszkańców na przestrzeni lat 1634-1784 (szczegółowo poniżej). Oprócz nazwisk ówczesnych zamościan możemy poznać ich zawody, koligacje rodzinne, rodzaje domostw i ich kolejnych właścicieli, czy też zmiany jakie następowały sukcesywnie w zagospodarowywaniu tej części miasta.

Pierwotna nazwa ulicy związana była niezaprzeczalnie z zawodem osadników profesji szewskiej, zamieszkujących w tym obszarze miasta już w XVI w.:…„Jeszcze w 1591 r. przy ul. Szewskiej mieszkało pięciu, a niewiele wcześniej – sześciu szewców”. Teresa Zarębska w swoim studium na temat organizacji przestrzennej miasta uważa, że zgodnie z teorią i praktyką urbanistyczną, działki rzemiosł uciążliwych, w tym garbarsko skórzanych umieszczano poza centrum. Zdaniem badaczki śladem takiego działania w Zamościu może być właśnie ulica Szewska, leżąca na skraju północnej jego części.

W kolejnym stuleciu ta sama ulica mogłaby nosić miano „kupieckiej”, bowiem osiedliło się przy niej aż siedemnastu kupców, w tym wielu Szkotów: Wołoszowic Andreas; Grinius (Szkot); Elszner (Elsner) Piotr (Szkot); Robertszon Joannes; King Gaspar Henricus; Vilhelmus Logi (Szkot); Devidzon (Devisson) Andrzj (Szkot); Juan Tomasz (Szkot); Marszel Archibalch; Delgil Jan; Tenet Jerzy; Weyszon Jan (możliwe, że tożsamy z Woyschen Jan); Hais (Has, Haas) Jakub; Melion Dawid; Szanc Jan; Boyt Jan; Berny Jakub.

W badanym okresie odnotowano w aktach tylko trzech szewców z ulicy Szewskiej: Łoykowic Symeon, Mazurkiewicz Grzegorz i Iwan Podbiłka. Zubożała w wyniku XVII w. wojen grupa rzemieślników, osiadłych wcześniej w murach miasta, w tym szewców, sukcesywnie ustępowała lokum zamożniejszym kupcom, którzy chętnie nabywali opuszczane posesje. Rzemieślnicy osiedlali się natomiast na przedmieściach.

Na ul. Szewskiej nieliczną już grupę rzemieślników reprezentowało wówczas jeszcze dwóch piekarzy: Dzwonniczek (Dzwonnikowski) Jan i bliżej nieokreślony cechmistrz piekarnictwa. Mieszkał w tym obszarze także malarz Zawadziński Jan; kowal Lesniowski Jan; cieśla Ambrosius (Ambroży) i Tibbarina bliżej nie określonej profesji. Stosunkowo dużą grupę osadniczą przy ul. Szewskiej stanowili w tym czasie garncarze: patrycjusz miejski Elsner Piotr (Szkot); Simonis, a potem zapewne wdowa po nim Szymonowa; Szyszkiewicz (Szyskiewicz) Andrzej i Brzozowski Krzysztof. Mieszkało przy Szewskiej także kilku krawców (sartor-sartoris): Okrzelski Marcin; Herski Andrzej i Eliaszowic Andrzej. Rzemiosło związane z przetwórstwem mięsnym reprezentowali rzeźnicy (Lanio): Niziołkowic Jan; Socha Wawrzyniec i Polakiewicz Marcin. Na ulicy Szewskiej mieszkał także (Ollificis) garncarz Szyszkiewicz Jan. 

Capitaneus Grabovecensis – starosta grabowiecki (znani: Stanisław Sarbiewski do 1662 r; Franciszek Myszkowski do 1669 r.) i chorąży bracławski Hieronim Żaboklicki* również byli mieszkańcami tego obszaru miasta. Z ustaleń dr Bogumiły Sawy wiemy jak wyglądał dom – dworek Hieronima Żaboklickiego, w którym (z jego darowizny) mieli później swoją pierwszą kaplicę OO. Reformaci: w „niewielkim piętrowym klasztorku w pobliżu wałów”. H. Żaboklicki mieszkał przypuszczalnie we wspomnianym piętrowym domu, począwszy od czasu służby na dworze III ordynata Jana II „Sobiepana” Zamoyskiego, poprzez późniejsze rządy Gryzeldy (Zamoyskiej) Wiśniowieckiej i dalej Stanisława Koniecpolskiego (syna Joanny Zamoyskiej). W czasie objęcia Ordynacji Zamojskiej przez Marcina Zamoyskiego doszło do darowania dworku na rzecz zakonników*. Hieronim Żaboklicki, zmarły w 1676 r. należał do grona osób dłużej zamieszkujących obszar w pobliżu ul. Szewskiej. W adwokackich aktach Zamościa, w opisach dotyczących mieszkańców ulicy Szewskiej, wymieniony został zaledwie raz w 1655 r. jako sąsiad Stanisława Sczukowskiego i Katarzyny Konarczowej oraz domostwa starosty grabowieckiego.

Gdzie zaczynała się Platea Sutorina i gdzie kończyła w granicach miasta trudno dzisiaj określić dokładnie. Wszystkie działki w Zamościu, za wyjątkiem części parceli przyrynkowych, mają orientację północ-południe, więc taką samą orientację zabudowy: izby zimowe od południa; letnie od północy. Podobną zabudowę miała ulica Szewska. Pierwsze domy często stawiano w tyle działki aby nie przeszkadzały w budowie przednich, stałych już domostw. Ta pierwotna zabudowa posesji często stanowiła tzw. zatyłki, niekiedy wykorzystywane jeszcze długo po wybudowaniu domu docelowego. Pomocne w umiejscowieniu przebiegu ulicy Szewskiej będą wyniki badań Teresy Zarębskiej*, o czym mowa poniżej. Na planie miasta cyfrą 3 oznaczono Akademię Zamojską, powyżej której (w kierunku wałów) znajduje się blok zabudowy oznaczony małą literką „m”. Rozpoczynająca się za nim ulica (z uwzględnioną obustronną zabudową, w tym tylną ul. Chełmskiej), w kierunku z zachodu na wschód była ulicą Szewską.

Pierwszą próbę odtworzenia zabudowy Zamościa, wzorowaną lustracją z 1591 r., podjął prof. B. M. Pawlicki,* który posiłkując się ustaleniami B. Horodyskiego wykreślił zarys i zabudowę m.in. ulicy Szewskiej, w ciągu domów od numeru 1 do 23, wzrastająco w kierunku wschodnim. Segmenty zabudowy: 1-9; 10-19; 20-23 dzieliły przecznice bez nazwy. Pod numerem 23 oznakowano plac pusty. Domy od nr 15-23 oznaczono (w legendzie) jako drewniane, pozostałe były budynkami murowanymi. W miejscu domów o numerach 4 i 5 widnieje schematyczny zarys kościoła OO. Reformatów.

 

Wracając do kompleksu budynków oznaczonych na szkicu T. Zarębskiej literą m, widzimy, że ulica Szewska była niejako „zamknięta” od zachodu zespołem budynków: bursy akademickiej i pomieszczeń profesorskich (…) Kompleks ten stanowił niewątpliwie zamknięcie widokowe ostatniej ulicy systemu równoleżnikowego – Szewskiej. Schematycznie przedstawiono ten kompleks szeregiem: czterech mniejszych domków i dwóch dłuższych w układzie równoległym. Dr Bogumiła Sawa wspomina o tzw. sześciu domkach akademickich zarządzanych przez Akademię Zamojską oraz o ich dalszym przeznaczeniu za czasów Marcina Zamoyskiego, który postanowił uporządkować teren zabudowany domkami akademickimi. [i]  Wraz z chorążym bracławskim Hieronimem Żaboklickim ufundował ojcom reformatom w tym miejscu, w latach 1680-1686 kościół p.w. św. Piotra z Alkantary oraz klasztor. Według T. Zarębskiej ulice w Zamościu miały swoje perspektywiczne powiązania z dominantami w mieście i znaczącymi budynkami na tzw. zamknięciu ulicy. Według badaczki ulice: Horodelska-Chełmska i Szewska musiały mieć analogiczne związki, w tym przypadku od zachodu z budowlami należącymi do zespołu Akademii.

Budowa zespołu świątynnego Reformatów rozłożyła się w czasie i owe (liche już wtedy) domki akademickie towarzyszyły nowo wybudowanej świątyni jeszcze długo. Wspomniane sześć domków dr. Sawa umiejscowiła w pobliżu współczesnego kościoła św. Katarzyny, niejako w miejscu, gdzie stanął później klasztor OO. Reformatów, i w miejscu po dawnym ZOO, czyli za kościołem w kierunku wałów miejskich. Podkreślenia jeszcze wymaga fakt, że wspomniana przez dr. Sawę bursa (jako druga w mieście) powstała w 1601 r., ale nie była jeszcze w tym czasie ukończona, jak wynikało z listu nadwornego podskarbiego Samuela Knuta do Jana Zamoyskiego. Pierwszą bursę tzw. Contubernium Indigentium wybudowano w 1593 r. i wg. dr Sawy znajdowała się ona blisko („prope”) Akademii. Natomiast ta druga bursa została opisana przez Knuta następująco: „Bursa wszystka przykryta i cegłą w drzewo wymurowana. Wewnątrz jeszcze nie gotowa i okien nie ma…„. Czyżby, podobnie jak „Hippeum” (pierwsza uczelnia), bursa została zaadaptowana z pańskich stajni ulokowanych wzdłuż współczesnej ul. Akademickiej, w kierunku wałów i Bramy Janowickiej?

Najistotniejszą zmianą jaka zaistniała w XVII w. przy ul. Szewskiej było zasiedlenie w tym rejonie miasta Zakonu OO. Reformatów. W omawianym przedziale czasowym Akta miejskie Zamościa odnotowały kilka transakcji mających z tym związek:

  1. Pierwsza wzmianka pochodzi z lutego 1675 r., kiedy dokonano wyceny domu Franciszka Więckowskiego (w dokumentach spotykane są różne pisownie tego nazwiska). Dom oszacowano na 1100 złp., a grunt na kwotę 300 złp. W opisie budynki określono jako stare, w większości zrujnowane i wycenione na 200 zł. „Sklep dolny z izdebką” oszacowano na 600 zł. Posiadłość Więczkowskiego graniczyła z jednej strony z domem Stępkowskiego, a z drugiej strony z terenem już zajętym przez Reformatów (Magnifici Domini Affectatti).
  1. Ponadto akta odnotowują transakcję sprzedaży ww. posesji za sumę 2000 złp. na rzecz Religionis Patribus Ordinis Sancti Francisci Reformatis. Domus (dom) In Platea Sutorina (na ul. Szewskiej) antiquita dicta ad vallum – zbyli 17 lipca 1676 r. na rzecz zakonników małżonkowie Franciscus Więckowski i Catharina Srednikowska. Jako sąsiadów, z jednej strony wymieniono Samuelisa Staykowskiego (Stępkowskiego?), a z drugiej strony posiadłość graniczyła z działką już należącą do Ojców Zakonu Reformowanego św. Franciszka (Religionis Patribus Ordinis Sancti Francisci Reformatis).
  1. Istotną wzmianką w aktach dla historii zamojskich Reformatów jest informacja z 29 sierpnia 1704 r., dotycząca zgody i wydania pozwolenia przez ordynata Tomasza Józefa Zamojskiego na kupno domu po zmarłym Pawle Dybza dla Podstoliny Nurskiej Katarzyny Radzimińskiej. Posiadłość graniczyła z działką Jana Kaczorowskiego i była usytuowana pod wałem ku kościołowi OO. Reformatów. W ostateczności Podstolina Nurska zbędzie tę posesję na rzecz Reformatów.
  1. W lutym 1706 r. Reformaci odkupili od mieszkańca Krasnegostawu, Jakuba Gawryszkiewicza i jego żony Konstancji Dobraszowskiej domuncula (mały domek) w obrębie murów miejskich, przy dawnej ulicy Szewskiej. Dobraszowska była córką, zmarłego już wówczas, doktora medycyny i profesora Akademii Zamojskiej Sebastiana Dobraszowskiego.
  1. W pobliżu kościoła Reformatów kupił działkę Jakub Eyfertt od Zarzyckich za 300 złp. Po trzech latach, w lipcu 1784 r. odsprzedał ją na rzecz Szwajcarów, małżonków Franciszka i Krystyny Barbary Konrad.

Przy ulicy Szewskiej odnotowano wśród mieszkańców oprócz zakonników (Reformatów) także innych duchownych: kanonika od Świętego Krzyża; duchownego grekokatolickiego Lemienowicza Teodora; duchownego – Montius (Banku Pobożnego); pastora Staszewskiego (Staciwskiego?) z Mokregolipia; duchownego (Góry Miłosierdzia?); syna popa ze Skierbieszowa Bazylego Teodorowicza; ks. Andrzeja Kłopockiego; ks. Jakuba Lwowicza; zakonnicę – Annę Dymidecką. Mieszkał przy ul. Szewskiej także kantor kolegiaty Pilecki Wojciech. Zapis na części jednego z domów przy ul. Szewskiej dotyczył Bractwa Literackiego p.w. Zwiastowania NMP (Fraternitati Literatorum Anunciationis B.V.M.).

Przy ulicy Szewskiej mieszkali również medycy, profesorowie i adwokaci: weterynarz Betoci Tomasz; adwokat Kotowski Piotr; chirurdzy Schreder Andrzej i Kaczorowski Jakub, czy chociażby profesor Więczkowski Franciszek. Mieli w tym rejonie miasta swoje domy obywatele innych miast: mieszczanin lubelski King Kacper; Podstolina Nurska Katarzyna Radzimińska oraz obywatel Krasnegostawu Jakub Gawryszkiewicz z żoną Konstancją Dobraszowską. Czy mieszkał przy ul. Szewskiej Wojski Lubaczowski Mikołaj Udrycki, brak pewności, ale na pewno był jednym z sukcesorów poprzedniego właściciela (piekarza Dzwonnikowskiego). Przy Szewskiej miał swój dworek Hieronim Żaboklicki, Chorąży Bracławski, który podarował go OO. Reformatom na pierwszy dom mieszkalny i kaplicę. Mieszkali w tym rejonie miasta także: ławnik Kinar Jan i rajca miejski Rutowski Wojciech.

Oprócz obcokrajowców Szkotów ulicę Szewską zasiedlali Niemcy: Wojciech i Agnieszka Baniakowie; Rusin Iwan Podbiłka (pisany także jako Juan, Jan); Szwajcar  Francisco Konrad i przypuszczalnie Grek Demetrij Greci. Mieszkali również Ormianie, ponieważ jeden z domów przy ul. Szewskiej określono jako Domus Armeniae. Odnotowano także wśród mieszkańców tej ulicy Żydów: Mosko Judeus; Mathiae Szeps; Moszek (sąsiad Markuszowiczów); Moszko Judeus (możliwe, że tożsamy z ww.); Icek Mędlowicz (sąsiad Dymideckiej); Józef Izraelowicz alias Nosalczyk i Temerla Szymanowiczowna; Lewko Dawidowiecz i Lewko Sekowicz. W XVI w. Zamość zamieszkiwali Żydzi Sefardyjscy, którzy otrzymali od Jana Zamoyskiego przywilej lokacyjny (1588 r.). Teresa Zarębska podaje w swoim studium ciekawą informację, związaną z ulicą Szewską:

 …”W porozumieniu z magistratem dokumentem z 1588 r. wyznacza Zamoyski Żydom z Portugalii, Hiszpanii, Włoch i Turcji „Ulice, która się pospolicie Szewską nazywa, bok albo strone, która pochodzi od tyjże ulicy w Rynku mniejszym, który się nazywa Solny naprzeciw Fundamentów, które na Skład Publicznych Przedaży założone są”. Nie ulega wątpliwości, że składem tym było zaplecze Ratusza, gdzie „publiczne przedaże” (jatki) funkcjonowały do początku XIX w., by ustąpić potem miejsca budynkowi więzienia. Na wprost targowiska leżała północna pierzeja Rynku Solnego, „pochodząca” od ul. Horodelskiej, a nie Szewskiej, gdyż ta pierwsza była jej kontynuacją. Błąd w określeniu ulicy dotyczy z pewnością nazwy, nie lokalizacji (może nazwy ulic były jeszcze płynne, jednak wydaje się to raczej pomyłką nazewniczą”…..

W dalszej części swojego opracowania T. Zarębska podaje, że do dzielnicy żydowskiej należały z czasem ulice: Horodelska (Żydowska), oraz równoległe do niej Hrubieszowska i Szewska, a także częściowo Rynek Solny. T. Zarębska nawiązuje do wyników badań Z. i J. Baranowskich, którzy ustalili, że ulicę Horodelską już w 1603 r. nazywano Żydowską, przy niej też zostały wzniesione najstarsze domy żydowskie, zaś ulicę Szewską osadnictwo żydowskie objęło dopiero później.

Nazwa ulicy Szewskiej ewoluowała na przestrzeni lat i około roku 1674 dla określenia miejsca zamieszkania zaczęto używać sformułowania: plac dawniej zwany ulicą Szewską, aż do nowej nazwy: ulica Reformacka, z dookreśleniem jej tylnej zabudowy, położonej bliżej wałów obronnych miasta, określanej jako  Podwale Reformackie. Wydaje się jednak, że późniejsza ul. Reformacka nie pokrywała się dokładnie z przebiegiem ul. Szewskiej.

Do ciekawostek odnotowanych w aktach miasta Zamościa należy zaliczyć wyróżniki nazw dla niektórych domostw. Oprócz tzw. Domus Armeniae i Domus Sochaviane odnotowano „Kamienicę Niewieską”. Do roku 1715 należała do Trepczyńskich, a potem do Mathiasa Langiewicza i Jadwigi Niewieskiej.

Ciekawą wzmiankę stanowią również zapiski w zamojskich aktach powiązane z domem Wawrzyńca i Ewy Sochów. W październiku 1664 r. dokonali oni zapisu (120 złp.) na swoim domu, na rzecz Elżbiety, wdowy po Krzysztofie Wołkowiczu. Dziesięć lat później, w styczniu 1674 r. podobny zapis (250 złp.) złożyli dla Stanisława i Katarzyny Sochów. Zaś w kwietniu tego samego roku inni mieszkańcy tego obszaru miasta, Nigerscy alias Świątek dokonali zapisu (256 złp.) na swoim domu na rzecz cechmistrza piekarnictwa (Cechmagister Cortuberni Pistorum). W aktach tych trzech transakcji, w uwagach odnotowano:

Ad.1 „…in Hypocausto Minori cum suo trielinia, culina, camera post hypocautum, atro et cellario…”

w małym hipokauście z izbą trzyosobową, kuchnią, izbą za hipokaustum, czarnym pokojem i piwnicą.

Ad. 2 …”hyppocaustulo, celario ac culina nec noc loco ad artificium laniale, ac superiore parte mechietatis domus…”

Ad. 3 „in Hypocausto maori cum suo trelinio ac superiori parte, nec non ex la tere cocto ex aedificato, cum culina ac atrio …

”w większym hypocauście z jego …. i górną częścią oraz piwnicą z cegły palonej, z kuchnią i dziedzińcem..” (tłumacz Google)

Sąsiadem Sochów był Iwan Podbiłka, szewc. Możliwe, że to właśnie on był nabywcą części posiadłości z zapisu Nigerskich z kwietnia 1674 r. Natomiast nazwy miejsca: in hypocausto minori; hyppocastulo oraz in hypocausto maori mogą mieć związek rzemiosłem piekarskim (piece piekarskie – piece hypocaustyczne: vide link poniżej).

Domy usytuowane na ulicy Szewskiej najczęściej określano w aktach miejskich mianem domus. Domuncula (mały domek) należały do: Baniaków (Germiani), a potem do Kameńskich; Pogorzelskich, a potem do Reiny Tuczypałowny; Jakuba Boy’ta, a potem od 1654 r. do Jana Filmestera; Jakuba Gawryszkiewicza i Konstancji Dobraszowskiej, a od 1706 r. do Reformatów. Miano Domus desolatus otrzymał dom Jakuba Kaczorowskiego. Za zdewastowaną i w ruinie uznano także posesję Szymona Nigreckiego (1685 r.). Domus linegea w 1690 r. był dom Anastazji (wdowy po Andrzeju Szderczyku), odsprzedany potem Dorohowiczowi. Podobnie określono dom Mathiasa Sokołowskiego odsprzedany za 190 złp. Pawłowi Dybza. Miano kamienicy Lapidea  użyto tylko w stosunku do domu Trepczyńskich, odsprzedanego potem za sumę 1250 złp. Mathiasowi Langiewiczowi i Hedwidze (Jadwidze) Niewieskiej (Lapidea Nieviesciana). Była to sprzedaż „pozostałej części kamienicy”, zatem powyższa kwota nie stanowiła równowartości domu.

Widok reliktów zabudowy ulicy Szewskiej zachował się na wielu mapach, o czym bardziej szczegółowo można poczytać tutaj: Przywilej fundacyjny zamojskich Reformatów | (przewodnicyzamosc.pl)

Obraz XVIII w. zabudowy miasta, w tym dawnej ul. Szewskiej, przedstawia w miarę dokładnie plan inż. kapitana Haillmanna z 1777 r. Po ulicy Szewskiej nie ma już właściwie śladu w topografii miasta, ale w dokumentach nadal funkcjonują określenia: 1701 r. – in Platea Sutorum; 1703 r. – in Platea Sutorum acialiter (na rogu); ale w 1706 r. – hic Zamosci intra moenia; 1714-1715 r. – hic Zamosci intra moenia in platea Sutorina; 1781 r. – Sub. Religios. Patume Reformatorum prope vallis; 1784 r. in Civitate prope Patres Reformatos.

Prowadzone od września 2020 r. prace rwitalizacyjne i archeologiczne na Placu Stefanidesa w Zamościu, ujawniły relikty zabudowy z XVII i XVIII wieku oraz późniejsze. Opowiada o nich zamojski architekt Artur Witkowski na antenie Katolickiego Radia Zamość: https://www.radiozamosc.pl/artykul/14500,wyniki-prac-archeologicznych-prowadzonych-przy-rewitalizacji-placu-stefanidesa

Zamojska prasa relacjonowała na bieżąco wyniki podjmowanych prac. Nie wiemy jednak na ile badania te można powiązać z reliktami zabudowy dawnej ulicy Szewskiej.

Zamość: Archeologiczne relikty odkryte podczas prac na Placu Stefanidesa – ezamosc.pl

Odkrycie w Zamościu. Co kryje piwnica pod placem Stefanidesa? – Dziennik Wschodni

Zamość. Rewitalizacja Placu Stefanidesa. Badania archeologiczne. fot. Piotr Zawadzki

Zarejestrowane w aktach miejskich transakcje dotyczyły w większości sprzedaży domu, ale także zapisów na części domów, cesji, wizji lub wyceny (taxy), działu domu, zastawu na domu, zapisu testamentowego, przekazania praw do domu, inwentarza domu i podziału części domu. Zapisy na części domu wahały się w granicach od 50,  do 120, 150-250 i 450 złp. Kwota sprzedaży domu świadczyła także w pewnym stopniu o jego  wartości. Najdrożej sprzedano dom Wiączkowskiego za 2000 złp. oraz wspomnianą powyżej Kamienicę Niewieską. Podobne, wyższe ceny sprzedaży to: 1400, 1200, 1015, 900, 850, 800, 750 złp. Za sumę od 500, poprzez 550 do 600 złp. sprzedano dziesięć domów. Sześć domów osiągnęło wycenę od 400 do 490 złp. Od 300 do 360 złp. oszacowano sześć domów, a za sumę 250-200 złp. i poniżej sprzedano  około piętnastu domów.

_____________________

Mieszkańcy ul. Szewskiej w Zamościu  (1634-1784)

W marcu 1634 r. osiedlił się w Zamościu weterynarz Tomasz Betoci wraz z żoną Zofią. Nabyli dom In Platea Sutorina (na ul. Szewskiej) od Zofii Nabłonnej i jej syna Mathiasa Nabłonnego. Zofia była wdową po Wojciechu Nabłonnym. Tomasz Betoci nabył nieruchomość za 200 złp w sąsiedztwie domostwa wdowy Jastrzębskiej.

We wrześniu 1636 r. Piotr Elsner Szcotus figulus (garncarz) sprzedał swój dom przy ul. Szewskiej małżonkom Sebastianowi i Annie Śliwom za 400 złp. Jednocześnie Śliwa darował kamienicę Annie Śliwinie, swojej żonie. Sąsiadami Śliwów byli: Piotr Elszner i z drugiej strony area deserta (opuszczony teren) „Gabirelowskiej”.

W październiku 1635 r. Regina Woyciechowska Trebowiecka sprzedała dom przy ul. Szewskiej Jerzemu Coco za 140 złp. Jego posesja graniczyła z domem Ambrożego Grydykowica.

W lutym 1636 r. Piotr Gesner z małżonką Apolonią Wieląnczak zapisali na swoim domu lokum Pietatis Mentius (Mons Pietatis – Bank Pobożny) Dresnerovianis. Jako sąsiada Akta miasta Zamościa wymieniają Symeona Łojkowicza.

W styczniu 1637 r. Mathias Kowalski i jego żona Christina oraz cieśla Ambroży dokonali zastawu na domu na sumę 50 złp. pod szpital Hospitalis Prouisolirus. Jako sąsiadów wskazano: garncarza Szymona i Ambrożego Grydykowica.

W marcu 1637 r. cieśla Ambrosius z żoną Zofią przekazali prawo do domu przy ul. Szewskiej za kwotę 100 złp. Michałowie Kowalowskiemu [Kowalskiemu?] i jego córce Krystynie.

W czerwcu 1637 r.  Michał Kowalowski nabył w formie zapisu prawa do domu przy ul. Szewskiej, należącego do Pawła Glorka. Sąsiadami są: Ambrosio Grydkowic (musieus) i garncarz Simonis.

W sierpniu 1637 r. Mikołaj Chomęcki dictum Skopek sprzedał dom za 190 złp. przy ul. Szewskiej Albertusowi Skopkowi. Sąsiadem Skopków był Thomas Juanscoti (Szkot?).

We wrześniu 1637 r. kupiec zamojski Andreas Wołoszowic sprzedał dom za 360 zł Jakubowi Błontowi. Dom nowego właściciela sąsiadował z domem Jakuba (Szkota) Griniusa kupca zamojskiego i z domem Piotra Elsnera.

We wrześniu 1637 r. przy ulicy Szewskiej osiadł inny kupiec zamojski Joannes Robertszon. Kupił dom za 600 złp. od Stanisława i Józefa Roszkowskich. Z jednej strony jego posesja graniczyła z opuszczonym terenem Demetrija Greci, a z drugiej kupca Gaspara Henricusa Kinga.

W styczniu 1638 r. kupiec Joannes Robertszon kupił dom przy ul. Szewskiej od  Laurientusa Krzeczkowica.

W listopadzie 1638 r. kanonik zamojski Jan od Krzyża (Joannes Crucis Canonicus Zamoscensi) nabył zapis na domu (100 zł) od Tomasza Betoci (Egnicorum Curator Medicus) – (weterynarza) i jego żony Zofii Konowałkowej. Posesja graniczyła z domem Jastrzębskiej.

W październiku 1639 r. szkocki kupiec Vilhelmus Logi kupił dom od Szkota Jakuba Blonka, w sąsiedztwie Petrusa Elsnera i Tomasza Jun’a.

W czerwcu 1639 r. na domu Anny Sebastiańskiej Pasternaczki dokonano zapisu na kwotę 500 złp. na rzecz Piotra Kotowskiego. Dom sąsiadował z domami: Stanisława Mokrowskiego i Andrzeja Czernickiego.

W marcu 1640 r. przy ul. Szewskiej zamieszkał Rudolf Kar, który za sumę 550 złp. kupił dom od Jana Kinara (ławnika). Posesja sąsiadowała z domem szewca Symeona Łoykowica i domem kupca Andrzeja Devidzona (Devissona?).

W marcu 1640 r. Adam Lenarcik z żoną Anną sprzedali za 250 zł dom Teodorowi Lemienowiczowi (sacrificus Ruthenus–ofiarnik ruski?) i jego żonie Elżbiecie Stanisławownej. Sąsiadowali z Tarnogorską (Tarnogórską?) i wałem fortyfikacji miejskich.

W kwietniu 1640 r. Szkot Tomasz Jun (kupiec) został wymieniony w aktach miejskich, w innej sprawie niż sprzedaż domu. Zamieszkiwał przy ul. Szewskiej, a jego sąsiadami byli Symeon Łoykowic (szewc) i Andrzej Devisson (kupiec).

W lutym 1641 r. sąsiadem Tomasza Jun’a został Archibalch Marszel (kupiec), który odkupił za 490 zł dom przy ul. Szewskiej od innego kupca Wilhelma Logi. Marszel sąsiadował z Tomaszem Jun’em i sukcesorami Piotra Elsznera.

W maju 1641 r. Paweł Słobowski sprzedał dom przy ul. Szewskiej (pod wałem) Kacprowi Kingowi, mieszczaninowi lubelskiemu. Sąsiadował z Janem Robertszonem i Dawidem Janiewicem.

W sierpniu 1641 r. przeprowadzono inwentarz dóbr Heleny, wdowy po Janie Kratowicu. Ich dom na ul. Szewskiej (pod wałem narożny) miał trzy komory i posadzkę w izbie oraz w podsieniu. Sąsiadowali z Dawidem Konstantynowiczem.

W sierpniu 1641 r. kupiec Jan Delgil odsprzedał swój dom kupcowi Jerzemu Tenet’owi za 550 złp. Dom sąsiadował z działką Tomasz Juan’a i garncarki Szymonowej.

We wrześniu 1643 r. rajca zamojski Wojciech Rutowski sprzedał dom kupcowi Janowi Weyszonowi za 800 zł.  Dom sąsiadował z domem Kotowskiego i area vacua (pustym obszarem).

W maju 1644 r. syn zmarłego Andrzeja Gołkowskiego (Hostiarii), Jan Gołkowski z żoną Ewą sprzedali dom za 300 złp. Wojciechowi (Cantor) i Reinie  Pileckim. Sąsiadowali z domem Stefana Pellonis’a i z posteriori  partis domus (z tylną częścią domu) Sebastiana Nowosielskiego.

W lipcu 1644 r. Piotr Kotowski z Kawęczyna (adwokat) sprzedał za niebagatelną sumę 1400 złp. dom Andrzejowi Schrederowi (chirurgowi). Sąsiadami byli: Stanisław Mokrowski i kupiec Jan Woyschen.

W marcu 1645 r. Anna Śliwina (wdowa po Sebastianie Śliwie), żona Grzegorza Mazurkowica (szewca) złożyła zapis na części domu (50 złp.) na rzecz rajcy Jana Getnera.

W maju 1648 r. Wojciech Pilecki kantor Kolegiaty sprzedał dom za 200 złp. Krzysztofowi Markowic’owi Propola i jego żonie Marinie Markowicowej. Sąsiadami byli Stefan Pellio i Mosko Judeus.

We wrześniu 1648 r. Jakub Hais (kupiec) sprzedał dom za sumę 1015 złp. Pawłowi Słotowskiemu. Posesja graniczyła z domem ormiańskim (Domus Armenicae), a z drugiej strony z innym domem Pawła Słotowksiego.

W lutym 1651 r. wdowa Anna Mazurkowiczowa odsprzedała dom za 520 złp. Janowi i Mariannie Podbiłka. Ich sąsiadami byli: Jerzy Corci i sukcesorzy Piterka.

We wrześniu 1651 r. zapis na domu (100 zł) uczynili Barbara i Jan Tyczkowscy oraz ich syn Franciszek Radawiecki na rzecz Jana Uwilińskiego.

W  marcu 1652 r. Barbara (wdowa po Jerzym Radawieckim oraz wdowa po Janie Tyczkowskim), a żona Piotra Cisowskiego sprzedała dom przy ul. Szewskiej za 850 złp. Janowi Niziołkowicowi (rzeźnikowi) i jego żonie Jadwidze. Posesja graniczyła z domem szewca Iwana Podbiłka.

W sierpniu 1652 r. Paweł Słotowski sprzedał dom za 1200 zł kupcowi Jakubowi Has (Haas). Sąsiadem  był Jan Dlusz (Dumsz?).

W lutym 1653 r. Jan Niziołkowicz (rzeźnik) z żoną dokonali zapisu na domu (100 złp.) na rzecz Bractwa Literackiego p.w. Zwiastowania NMP (Fraternitati Literatorum Anunciationis B.V.M.). Ich sąsiadem był szewc Podbiłka.

W kwietniu 1653 r. kupiec Dawid Melion sprzedał dom innemu kupcowi Janowi Szauc’owi za sumę 500 złp. Sąsiadami byli: Wilhelm Berny i Stanisław Sczyrbiec.

W lutym 1654 r. Jerzy Pauli i Elżbieta Hazowna (Haas?) małżonkowie, sprzedali za 600 złp. dom siostrom: Annie, Mariannie i Katarzynie Miernickim. Dom graniczył z domem sukcesorów Pawła Słotowskiego i kupca Jakuba Boyt’a.

W lutym 1654 r. Anna Jastrzębska z córkami (Elżbietą i Łucją) sprzedały dom przy ul Szewskiej za 200 złp. Bartłomiejowi i Zuzannie Hałasom. Dom sąsiadował z sukcesorami Tomasza Betuci i ks. Adama Staszewskiego Parochus Mokrolipiensis – pastora Mokrolipskiego (Mokrelipie k. Radecznicy).

W maju 1654 r.  Wojciech i Agnieszka Baniakowie (Niemcy) sprzedali swój „mały domek” (domuncula) za 200 złp. Wojciechowi i Annie Kameńskim. Sąsiadowali z ks. Staciwskim i domem sukcesorów Tarnogrodzkiego.

W maju 1654 r. Adam Pogorzelski Satrapa sprzedał „mały domek” za 150 złp. Reinie Tuczypałownej. Dom graniczył z działkami: Kamińskiego i Popon’a.

W lipcu 1654 r. Marcin Okrzelski Sartor z żoną Katarzyną dokonali zapisu na domu (80 złp.) na rzecz Provisoris Montis Pietatis (Bank Pobożny). Usytuowanie domu określono: na ul. Szewskiej (In Platea Sutorum) a’tergo (od tyłu) Domus Judaice (domu żydowskiego).

W sierpniu 1654 r. Tomasz i Barbara Miodunowie dokonali zapisu na swoim domu (150 złp.) na rzecz małoletniego Bazylego Teodorowicza (syna) Poponis Skierbieszoviensis. Ich dom graniczył z domem Tuczypalonki i z tyłu (a’ Tergo) Kuszewicza.

W październiku 1654 r. kupiec Jakub Boyt sprzedał dom za 750 złp. Janowi Filimester’owi. Dom graniczył z posesjami ks. Andrzeja Kłopockiego i Dawida Kristinowicza.

W styczniu 1655 r. Stanisław Sczukowski i Katarzyna  Konarczowna (małżonkowie) dokonali zapisu na domu (250 złp.) na rzecz Elżbiety Batołowiczownej. Ich dom sąsiadował z domem Capitaneus Grabovecensis (starosty grabowieckiego) i z drugiej strony z domem Hieronima Żaboklickiego.

W marcu 1655 r. Andrzej Herski Sartor dokonał wyceny domu na sumę 300 złp. Sąsiadował z Janem Podbilskim i domem kupca Jakuba Berny’ego.

W kwietniu 1655 r. patrycjusz zamojski Paweł Elstner sprzedał dom za 300 złp. Andrzejowi Eliaszowic’owi (Sarter – Sutor?) i Dorocie, jego żonie za sumę 300 złp. Ich dom graniczył z posiadłością Jana Podbiłka i Jakuba Berny’ego.

W kwietniu 1655 r. kupiec Jakub Berny sprzedał dom za 900 złp. Wojciechowi i Zofii Szapinskim. Jego sąsiadem był Jan Sondz (Sandz).

W czerwcu 1655 r.  szewc Jan Podbiłka zrobił zapis na domu (wyderka) na kwotę 100 złp. na rzecz Bazylego Przytulika. Jego dom sąsiadował w tym czasie z domami Jana Niziołkowicza i Andrzeja Herskiego.

W październiku 1664 r. Wawrzyniec i Ewa Sorhowie (Sochowie) dokonali zapisu na części swego domu (120 złp.) na rzecz Elżbiety, wdowy po Krzysztofie Wołkowiczu („…in hypocausto Minori cum suotrielinia, culina, camera post hypocaustum, atro et cellario…” ( wg tłumacza google: w małym hipokauście z izbą trzyosobową, kuchnią, izbą za hipokaustum, czarnym pokojem i piwnicą). Ich sąsiadem był Iwan Podbiłka.

W marcu 1665 r. Wawrzyniec Socha Lanio (rzeźnik) i jego żona Ewa dokonali zapisu na domu, na sumę 450 złp. na rzecz ks. Jakuba Lwowicza. Dom ich In Platea Sutorum acialiter (na rogu) graniczył z domem Iwana Podbiłko.

W marcu 1665 r. Konstanty Modryński Venator Czerniechovensis (Łowczy Czernichowski) i Zofia jego żona (wdowa po Wojciechu Tasińskim alias Kwitarnickim) dokonali wyceny domu przy ul. Szewskiej na sumę 650 zł.  W sąsiedztwie mieszkali: Jan Dzwonniczek i Mathiae Szeps.

W maju 1667 r. Krzysztof i Marina Markuszowicz sprzedali za 450 zł dom Sebastianowi i Annie Ogrysko. Sąsiadowali z Moszkiem i Jakubem.

We wrześniu 1668 r. wdowa po Tomaszu Betoli (Betoci?), Zofia sprzedała dom za 500 złp. Wojciechowi Wasniowskiemu i Annie Bartlowiczka. Sąsiadem był Bartłomiej Hałasz (Hałasa?).

We wrześniu 1668 r. Jan i Teodora Kratowicz dokonali zapisu na sumę 100 złp. na rzecz Kapituły Zamojskiej. Sąsiad: Moszko Judeus.

We wrześniu 1669 r. Wawrzyniec Socha dokonał wyceny swojego domu przy ul. Szewskiej (acialiter – na rogu) na sumę 1600 złp. Sąsiadem był Jan Podbiłka.

W listopadzie 1669 r. Anna Dymidecka (zakonnica Aleksandra Konwentu Lwowskiego Greckiej Religiey) dokonała podziału swojego domu (narożnego) na dwie części. Opis domu: Izba wielka z komnatą y kuchnią, piwnic murowanych dwie, do tego komor trzy w sieni ….do nich strychy” Dom sąsiadował z domem Icka Mędlowicza. Podziału dokonała na rzecz swojego syna: Jana Kratowicza, wydzielając „Izdebeczkę w tyle, …Piekarnia w starym budynku y z komorą, zatyłku dwie części …..Ma bydź postawiona druga komora naprzeciwko Piekarki. Część strychu….”

W październiku 1670 r. Jan i Teodora Kratowiczowie sprzedali część domu za 400 złp. na rzecz Anny Dymideckiej. Dom znajdował się „In Platea Sutorum acialiter” i sąsiadował z domem Sebastiana Dobraszewskiego.

W maju 1672 r. Józef Izraelowicz alias Nosalczyk i Temerla Szymanowiczowna (żona) sprzedali dom za 800 zł na rzecz małżonków Leyzera Mędlowicza i Cyrli Michałownej. Sąsiadami byli Leon Ickowicz i Krzysztof Brzozowski (pocillator) garncarz czernichowski.

W styczniu 1674 r. Wawrzyniec i Ewa Socha dokonali zapisu na części swojego domu (250 zł.) In Platea Sutorina versus vallum (na ul. Szewskiej w kierunku wałów) na rzecz Stanisława i Katarzyny Sochów. W uwagach odnotowano …”hyppocaustulo, celario ac culina nec noc loco ad artyficium laniale, ac superiore parte mechietatis domus…”

W kwietniu 1674 Szymon Nigerski alias Świątek i jego żona Anna dokonali zapisu na części domu (256 zł.) na rzecz cechmistrza piekarnictwa Cortubernii (Cechmagister Cortuberni Pistorum). Opis: …”In Hypocausto maori cum suo trelinio ac superiori parte, nec non ex la tere cocto ex aedificato, cum culina ac atrio (…”w większym hypocauście z jego …. i górną częścią oraz piwnicą z cegły palonej, z kuchnią i dziedzińcem..”- tłumacz. Google).

W lutym 1675 r. dokonano przeglądu/wizytacji opuszczonego domu Jacobus’a Kaczorowskiego, będącego w sąsiedztwie domu Kuchowicza.

Opis: „Naprzód izba wielka w którey trzy okien, ale iedno zalepione….a żadnego szkła szyby w niey nie było. Dach przez wszystek budynek zły stary potrzebuje poprawy, ale naybardziey od tyłu bo popodpierany od strony tey Pana Kuchowicza. Izdebka dolna tylna okien potrzebuie poprawy nad nią dach barzo zły krokwy pogniłe. Izdebka iedna na górze ściana zgnieła w niey iedna od strony pana Kuchowicza gliną polepiona od tyłu wata, Parkania nie było tylko słupy cztery stały. U piwnicy szyia z przodu zapadła się y obłożona roznemi drzewami tak brzozowymi iako y bukowemi…Ściana wali się od strony P. Kuchowicza y wyparła się ku piwnicy….Piec zielony w wielkiey izbie przedniey nowy…Piec w izdebce tylney w którey okna na tył ….W izdebce dolney przedniey y nad nią w drugiey stare piece obadwa …Komory w sieniach złe! Na tyle komora iedna od strony Pana Kuchowicza w glinie oblepiona pod draniczami….”

W lutym 1675 r. Franciscus Więczkowski Proffessore – dokonano taxa domus [wyceny] na 1100 złp., a grunt na złp. trzysta.

Opis:  ….”sklep dolny z izdebką nie domurowana złotych szśćseth….budynki stare po wielkiej części zrujnowane złotych dwieście taxowane…”

Sąsiadem posiadłości In platea Sutorina vulgo dieta był z jednej strony Stępkowski, a z drugiej strony Magnifici Domini Affectantis  [kaplica OO. Reformatów?]

Dnia 17 lipca 1676 r. Franciscus Więckowski et Catharina Srednikowska (małżonkowie) sprzedali za 2000 złp. domus [dom] In platea Sutorina [na ul. Szewskiej] antiguita dicta ad vallum – Religionis Patribus Ordinis Sancti Francisci Reformatis. Posesja z jednej strony graniczyła z domem Samuelisa Staykowskiego, a z drugiej strony z posiadłością należącą do Religionis Patribus Ordinis Sancti Francisci Reformatis [należącą do Ojców Zakonnych Zakonu Reformowanego św. Franciszka ]

We wrześniu 1677 r. Jakub Lenartowicz dokonał zapisu na swoim domu (100 złp.) na rzecz Dreznerovianus (Banku Pobożnego?). Dom sąsiadował z domami: Osińskiej i sukcesorów Szepa.

W czerwcu 1678 r. Juan i Justina Sankowna Podbiałkowicowie dokonali zapisu (100 zł) na swoim domu na rzecz Religiorus Monialibus Sancta Clara Conventus Zamosceus (Zakon Św. Klary – Klarysek w Zamościu). Dom sąsiadował z posesją Laurientusa Sochy i Dorothy Hywskiej [może Herskiej?]

W październiku 1678 r. dom Jakuba Kaczorowskiego poddano lustracji i odnotowano: „…W pośrodku domu dach obalony…w tyle budynek na puł [pół] placu nowo postawiony tak gurny [górny] jako y na dole. Izdebek dwie….z kuminem na dole komory ponachylane y ścian nie masz od sąsiada Imci p. Kazimierza Kuchowicza y w przedzie podwaliny pogniłe pod drzwiami do sieni wchodząc.

W sierpniu 1680 r. Jacobus Kaczorowski dokonał zapisu na domu (100 zł) na rzecz Joannisa Kuikowskiego [Kujkowskiego?], jego dom graniczył z domem Kazimierza Kuchowicza i domem Kratowiczowej.

W styczniu 1682 r. Thomas Świątkowicz i Anna Krzaczkowiczowna  (żona) sprzedali dom za 200 złp. Danielowi i Annie Kuryłowiczom. Dom graniczył z posesją Jacobusa  Kaczorowskiego z jednej strony, a z drugiej in platea Sutorina acialiter.

W marcu 1683 r. Martinus Pieniłowicz i Anna Podbiłczanka (żona) sprzedali za 600 złp. dom Janowi i Katarzynie Szyszkowiczom. Graniczyli z: Laurentim Socha i Hersko Viduae. Lokalizacja: in Platea Sutorum dicta.

W kwietniu 1684 r. Albertus Herski i Dorothea Herska sprzedali dom za 180 złp. Aleksandrowi i Krystynie Bykowskim In platea Sutorum antiguitus [plac – miejsce dawniej zwane ul. Szewską?]. Ich sąsiadami byli: Franciszek Dzwonniczek i Jan Szuskiewicz.

W lutym 1685 r. Szymon Nigrecki alias Świątek sprzedał dom za 450 złp. Leonowi i Mendli Łachmanownej Markowiczom (małżonkom). Sąsiedzi: Zendel Heyzykowicz i via publica adfundum [przy drodze publicznej do gospodarstwa?] Aaron Izraelowicz lanionis (rzeźnik)  tendentem. Posiadłość  sprzedaną przez Nigreckiego określano jako: fundum cum aedificiis ruinosis et fornice murato devastato [gospodarstwo ze zrujnowanymi budynkami i zrujnowanym łukiem (?) murowanym].

W marcu 1685 r. Wawrzyniec Socha (rzeźnik) zapisał testamentem dom na rzecz swoich dzieci: syna i trzech córek.

W listopadzie 1688 r. Alexander Bykowski Tibiarino z żoną Krystyną sprzedali dom za 330 złp. Józefowi Lesniowskiemu (kowalowi ) i jego żonie Annie. Sąsiedzi: Jan Szyskiewicz figulus (garncarz); Franciszek Dzwoniczek pistor (piekarz). Usytuowanie domu Bykowskiego określono jako: In Civitate versus vallum ex parte Septemtrionem in Platea autiguitus dicta Sutorina [w kierunku wału od strony północnej na placu/miejscu zwanym dawniej ul. Szewską].

W czerwcu 1689 r. poprzedni właściciel: zmarły Jakub Kaczorowski Hyrurgus (chirurg) – nowi właściciele: Stanisław Kmeller (rajca) i jego żona Konstancja Dobraszowszczanka. Sąsiedzi: Anna Dymidecka i sukcesorzy Kochowicza.

Opis domu: „….Z przychodu od ulice zrujnowany komin, przy izbie wielkiey przechodniey obalony, …izdebka z przodu z komnatą była….okien od ulice ku południowi, dachu nad puł szienią cale nie masz… Izdebka przy zatyłku poboczna….Item izba na tyle dolna, na ktorey izdebka…..”.

W czerwcu 1690 r. dom Aleksandra Drohowicza wyceniono na sumę 200 zł. Dom znajdował się ad vallum civitatis acialiter [adekwatnie (?) do muru/wałów miasta na rogu]. Jako sąsiada domostwa wymieniono sukcesorów Dobraszowskich.

Opis domu: Z przodu domu izbę przy tey izbie połowicę kuchnie z kominem  ex opposito [z przeciwnej strony] izdebkę rozwaloną zgniłą y z dachem zniszczonym barzo [bardzo]….

W sierpniu 1690 r. Anastasia, wdowa po Andrzeju Szderczyku dokonała cesji domu (200 złp.) na rzecz Aleksandra i Marianny Dorohowicz’ów. Dom graniczył z posesją sukcesorów Dobraszowskich  i acialiter a via publica [na rogu przylegał do drogi publicznej?].

W lipcu 1691 r. Ewa i Gaspar Kędzierscy sprzedali dom za 270 złp., który zakupili Martinus i Elizabetha Hałasa. Ich dom graniczył z posesją Lewko Dawidowicza i Albertusa Wasnowskiego.  

W sierpniu 1691 r. Lucas Martynkiewicz sprzedał dom za 330 złp. Joanisowi Rozyckiemu. Lokalizację domu określono jako: ad vallum In platea Sutorum dicta [do/w kierunku wału przy ul. Szewskiej]. Sąsiadami byli: Lewko Sekowicz i sukcesorzy, olim [wcześniej] Alberti Wasnowski.

We wrześniu 1693 r. dom, dawniej własność Sochy, potem Albertusa Domasławskiego otaksowano na 450 złp. Sąsiadami byli: sukcesorzy Jana Szyszkiewicza Ollificis [garncarz], z drugiej strony acialiter.

Opis domu: …widzieliśmy ten dom penitus zdezelowany, w którym trudno mieszkać, ale wcale trzeba go reperować gdyż wszytek pogniły zostaie…

W grudniu 1693 r. Andrzej Grusza i Marianna coniuges [małżonkowie] sprzedali dom Danielis Tepper Albicerdonis/Hbicerdonis i Barbarze (małżonkom) za 150 zł. Sąsiedzi: Franciszek Dzwonnikowski piekarz i olim [wcześniej] Szyszkiewicz, potem jego sukcesorzy.

W kwietniu 1694 r. Mateusz Sokołowski sprzedał za 190 złp. część swojego domu przy ul. Szewskiej Pawłowi Dybza. Sąsiedzi: sukcesorzy Dobraszowskiego z jednej strony, a z drugiej acialiter.

We wrześniu 1697 r. Andrzej Maszowski Porcitrusor i Katarzyna (żona) sprzedali dom za 500 złp. Andrzejowi i Zofii Szydłowicz. Sąsiedzi: sukcesorzy Szymona Delecha, zaś z drugiej strony furclum nucli zmarłego Nathiae Maltifabri. Lokalizację domu określono: intra moenia Platea Sutorum.

W kwietniu 1699 r. Jan Zawadziński Doleator [bednarz] i Dorota (żona) sprzedali dom za 140 złp. Danielowi Toepper’owi Albicerdonis i żonie Barbarze. Sąsiadami byli: sukcesorzy Jana ollificis (garncarza) i piekarz Franciszek Dzwonnikowski.

W styczniu 1701 r. sukcesorzy Sochów dokonali wyceny domu na 1505 złp. Określano go jako domus „Sochoviana”. Jego lokalizację określono następująco: „vico transversali” [przejście dla pieszych?], a z drugiej strony graniczył z domem sukcesorów po Janie Szyszkiewiczu.

Opis domu: „Izba przednia z przypieckiem murowanym, alkierz, komorka wąska i mała naprzeciwko tey izby zostająca, komin stary….Izba stara, w dole dla piwnic leżąca z kominkiem murowanym prostym, z piecem, tudziesz komnatą….Druga izba stara i dla piwnic pochylona z kominkiem i piecem. Piwnica stara, zła”.

W lutym 1701 r. po zmarłym Dzwonnikowskim dokonano działu domu pomiędzy: Mikołaya Udryckiego wojskiego lubaczowskiego, Reginę Kozłowską, p. Kasprową, Annę Nowaczankę, Franciszka Dzwonnikowskiego.

Opis domu: Izba z alkierzem, komin za tąż izbą, komora dolnia, która idzie za kominem, komora druga dolnia, która idzie ku tyłowi…komora przednia na gorze, komora druga nad izbą ku tyłowi zostaiąca…Piec piekarski pod Kominem zostaiący”.

W marcu 1703 r. Katarzyna Soszanka (z.d. Socha?), wdowa po Janie Romanowskim  Civis Varecensis [z Warki] sprzedała część domu za 150 złp. Marcinowi Polakiewiczowi rzeźnikowi. Dom określany jako „domus Sochaviana” sąsiadował z domem garncarza Andrzeja Szyszkiewicza, a drugiej strony in Platea Sutorum acialiter.

W dniu 8 stycznia 1704 r. Paweł Dybza zapisał testamentem dom przy ul. Szewskiej synowi Wojciechowi Dybza.

29 sierpnia 1704 r. za zgodą i pozwoleniem ordynata Tomasza Józefa Zamoyskiego, Podstolina Nurska Katarzyna Radzimińska otrzymała pozwolenie na kupno domu po zmarłym Pawle Dybza. Dom graniczył z jednej strony z ulicą, a z drugiej strony z posesją zmarłego Jana Kaczorowskiego. Jako usytuowanie domu podano także wskazówkę sąsiedztwa: pod wałem ku kościołowi OO. Reformatów  

W dniu 1 lutego 1706 r. Ojcowie Reformaci kupili za złp. 600 domuncula [mały domek] hic Zamosci [w Zamościu] intra moenia [w obrębie murów] od Jakuba Gawryszkiewicza Cives Crasnostaviensis [mieszkańca Krasnegostawu] i Konstancji Dobraszowskiej jego żony, córki zmarłego Sebastiana Dobraszowskiego – Medicinae Doctoris et in Accademiae Zamoscensis Proffesoris.

Stan domostwa określono jako: ruinosa [w ruinie]. Posesja graniczyła z jednej strony z działką Katarzyny Radzimińskiej Podstoliny Nurskiej, a z drugiej strony z Kościołem OO. Reformatów. Dopisek w aktach m. Zamościa (Advocatalia) – cum fundio.

W styczniu 1714 r. Joannes Baran zrobił zapis na domu (100 zł) dla Anny Janisławskiej. Posiadłość była usytuowana hic Zamosci [tutaj w Zamościu] intra moenia [w obrębie murów] In Platea Sutorina [przy ul Szewskiej], granicząc z jednej strony z Turowskim, a z drugiej strony ze Stanisławem Sochą [rzeźnik].

W maju 1715 r. Catharina Trepczyńska i Josephus Trepczyński (małżonkowie) sprzedali pozostałą część kamienicy za 1250 złp. na rzecz Mathiasa Langiewicza i Hedwigi [Jadwigi] Niewieskiej. Kamienica nazywana była lapidea Nieviesciana [Kamienica Niewieska]. Usytuowanie: hic Zamosci intra moenia. Sasiedzi: Józef Lesniowski i Paulus Dybza.

Kolejny zapis w aktach pojawia się dopiero w 1781 r.

W kwietniu 1781 r. Mathias i Magdalena Zarzyccy sprzedali dom za 300 złp. Jakubowi Eyfertt’owi. Dom był usytuowany: Sub. Religios Patume Reformatorium prope vallis [w pobliżu Kościoła Reformatów] z jednej strony, a z drugiej strony graniczył z posesją sukcesorów Oczynskich.

W lipcu 1784 r. Jakub Eyfert i Julianna sprzedali dom za 200 złp. na rzecz Francisco Konrad Szwajcar i Cristina Barbara. Sąsiadami byli: Oczynska i sukcesorzy Curiae Rulikowskich. Usytuowanie domu: in Civitate prope Patres Reformatos [miejsce? w pobliżu Ojców Reformatów].

__________________

Ciekawym zjawiskiem, zaobserwowanym przy przeglądzie mieszkańców ulicy Szewskiej w badanym okresie, jest stosunkowo duża liczba nazwisk w porównaniu do lustracji z 1591 r. Wynika to z faktu, że jest to przedział obejmujący 150 lat zasiedlenia tejże ulicy, bez uwzględnienia numeracji domów, które zmieniały swoich właścicieli kilkakrotnie na przestrzeni tych lat. Przykładowo: dom Katarzyny Radzimińskiej na kupno którego otrzymała pozwolenie od ordynata 29.08.1704 r. należał wcześniej do Pawła Dybzy, który zapisał go testamentem 9.01.1704 r. synowi Wojciechowi. Z kolei Paweł Dybza zakupił ten dom za 190 zł w kwietniu 1694 r. od Mateusza Sokołowskiego. Podobne dzieje poszczególnych posesji można przeprowadzić dla innych zasiedleń. Teresa Zarębska w swoim artykule na temat przestrzennego zagospodarowania miasta podaje (w przypisach za Józefem Dutkiewiczem) bardzo ciekawy przypadek tzw. spekulacji nieruchomościami, dotyczący właśnie ulicy Szewskiej (transakcja z 1589 r.):

„Anna, żona Jana Szewca, sprzedaje chatę z ogrodem przy ul. Szewskiej rzeźnikowi Jakubowi Wilkowi za 8 marek (48 gr), ten zaś odstępuje ją Stanisławowi Lisowi za 11 marek. Wkrótce potem zostaje sprzedana za 16 marek Jakubowi Budajowi. Znany jest przykład trzykrotnej sprzedaży tego samego domu w ciągu dwóch dni – za każdym razem odpowiednio drożej.”

W badanym okresie takie spekulacje, jeżeli nawet zaistniały, raczej nie są możliwe do odtworzenia. Niemniej ruch w zbywaniu i nabywaniu posiadłości przy ulicy Szewskiej w okresie od 1634 r. do 1784 r. można uznać za dynamiczny. Jest to okres, kiedy drewniana zabudowa ustępowała murowanej. Trzeci ordynat Jan II „Sobiepan” Zamoyski ponawiał wcześniejsze uniwersały ojca, nakazujące mieszczanom budowę domów murowanych wewnątrz murów. Tomasz Zamoyski wiele uwagi poświecił na ujednolicenie zabudowy wewnątrz miejskiej. Należy przy tym podkreślić, że północno zachodnia część miasta uległa zniszczeniu w czasie pożaru w 1627 i w późniejszym z 1633 r.

Przy głębszej analizie nazwisk mieszkańców ulicy Szewskiej, ustalonych na podstawie akt miejskich za okres 1634-1784, możemy dostrzec ich powtarzalność w lustracjach  miasta z lat 1657, 1696 i 1709 (linki do lustracji poniżej). Przykładowo, zgodność z zasiedleniem dawnej ulicy Szewskiej potwierdzają posesje zamieszkiwane przez sukcesorów Dobraszowskich (alias Kaczor); Dzwonnikowskiego; Pawła Dybry (Dybzy); dworek Kuchowicza i wiele innych. W lustracji z 1696 r. nie jest już wymieniana nazwa ulicy Szewskiej, została dookreślona jako: Ulica od wału na północy.

Mieszkańcy ul. Szewskiej w Zamościu w latach 1634-1784 w układzie alfabetycznym

Ambroży  cieśla i Zofia 1637 Szewska

Baniak Wojciech i Agnieszka Niemcy 1654 Szewska

Baran Jan 1714 Szewska

Batołowiczowna Elżbieta 1655 Szewska

Berny Jakub kupiec 1655 Szewska

Berny Wilhelm 1653 Szewska

Betoci (Betuci, Betoli) Tomasz weterynarz i Zofia 1634, nie żył w 1654 Szewska

Blonek Jakub Szkot 1638 Szewska

Błont Jakub 1637 Szewska

Boyt Jakub kupiec 1654 Szewska

Brzozowski Krzysztof podczaszy czernichowski 1672 Szewska

Bykowscy Aleksander dudziarz i Krystyna 1684. 1688 Szewska

Capitaneus Grabovecensis starosta grabowiecki 1655 Szewska

Cechmagister Cortubernii Pistorum cechmistrz cechu piekarzy 1674 Szewska

Chomęcki Mikołaj vide Skopek 1637 Szewska

Coco Jerzy  1635 Szewska

Corci Jerzy 1651 Szewska

Crucis Jan kanonik zamojski 1638 Szewska

Czerniecki Andrzej 1639 Szewska

Dawidowicz Lewko 1691 Szewska

Delech Szymon sukcesorzy 1697 Szewska

Delgil Jan kupiec 1642 Szewska

Devidzon (Devisson) Andrzej kupiec 1640 Szewska

Dlusz (Dumsz?) Jan 1652 Szewska

Dobraszewski Sebastian 1670 Szewska

Dobraszowska Konstancja ż. Gawryszkiewicza c. Sebastiana Dobraszowskiego 1706 Szewska

Dobraszowskich sukcesorzy 1690 Szewska

Dobraszowszczanka Konstancja ż. Kmellera St. dom po Kaczorowskich 1689 Szewska

Domasławski Albert dom po Sochach 1693 Szewska

Domus Armenicae dom ormiański 1648 Szewska

Dresnerovianis Mentius Pietatis  Bank Pobożny 1636 Szewska

Dreznerowianus – zapis Lenartowicza 1677 Szewska

Drohowicz Aleksander i Marianna 1690, 1694 Szewska

Dybza Paweł 1694, 1704 nie żył w 1704 Szewska

Dybza Paweł (syn?) 1715 Szewska

Dybza Wojciech s. Pawła 1704 Szewska

Dymidecka  Anna zakonnica Konwentu Greckiej Religii we Lwowie 1669, 1689 Szewska

Dzwonniczek Franciszek 1684, 1688 Szewska

Dzwonniczek Jan 1665 Szewska

Dzwonnikowski Franciszek sukces. Dzwonnikowskiego 1721 Szewska

Dzwonnikowski zm. sukcesorzy: Mikołaj Udrycki wojski lubaczowski 1721 Szewska

Eliaszowic Andrzej krawiec i Dorota 1655 Szewska

Elstner Paweł patrycjusz 1655 Szewska

Elszner (Elsner) Piotr Szkot garncarz 1635, 1637, nie żył w 1641 Szewska

Eyfertt Jakub i Julianna 1781, 1784 Szewska

Filmester Jan 1654 Szewska

Fraternitati Literatorum Anunciationis B.V.M. – Bractwo Literackie 1653 Szewska

Gabrielowska  pusty obszar 1635 Szewska

Gawryszkiewicz Jakub obyw. Krasnegostawu 1706 Szewska

Gesner Piotr i Apolonia Wieląnczak 1636 Szewska

Getner Jan rajca 1645 Szewska

Glorek Paweł 1637 Szewska

Gołkowski Jan s. Andrzeja (zmarłego) i Ewy 1644 Szewska

Greci Dymitr opuszczony teren 1637 Szewska

Grinius Jakub Szkot kupiec 1637 Szewska

Grusza Andrzej i Marianna 1693 Szewska

Grydykowic Ambroży muzyk 1635, 1637 Szewska

Hais (Has, Haas) Jakub kupiec 1648, 1652 Szewska

Hałasa (Hałasz)  Bartłomiej i Zuzanna 1654, 1668 Szewska

Hałasa Marcin i Elżbieta 1691 Szewska

Herski (Hersko) Albert i Dorota  1683 Szewska

Herski Andrzej krawiec 1655 Szewska

Heyzykowicz Zendel 1685 Szewska

Hospitalis Provisoliris szpital 1637 Szewska

Hywska Dorota 1678 Szewska

Ickowicz Leon 1672 Szewska

Izraelowicz Aaron 1685 Szewska

Izraelowicz Józef alias Nosalczyk 1672 Szewska

Jakub 1667 Szewska

Janiewic Dawid 1641 Szewska

Janisławska Anna 1714 Szewska

Jastrzębska Anna i córki: Elżbieta i Łucja 1654 Szewska

Jastrzębska wdowa 1634 Szewska

Jun Tomasz Szkot kupiec 1637, 1638, 1641, 1642 Szewska

Kaczorowski Jakub chirurg 1675, 1680, 1682 nie żył w 1689 Szewska

Kaczorowski Jan 1704 Szewska

Kameńscy Wojciech i Anna 1654 Szewska

Kaminski 1654 Szewska

Kapituła Zamojska zapis na domu Kratowiczów 1669 Szewska

Kar Rudolf 1640 Szewska

Kędzierscy Kacper i Ewa 1691 Szewska

Kinar Jan ławnik 1640 Szewska

King Gaspar Henryk 1637 Szewska

King Kacper mieszcz. lubel. 1641 Szewska

Kłopocki Andrzej ksiądz 1654 Szewska

Kochowicza sukcesorzy 1689 Szewska

Konowałka Zofia ż. T. Betoci 1638 Szewska

Konrad Franciszek Szwajcar i Katarzyna Barbara 1784 Szewska

Konstantynowicz Dawid 1642 Szewska

Kościół OO. Reformatów 1706 Szewska

Kotowski  Piotr adwokat de Kawęczyn 1639, 1643, 1644  Szewska

Kowalowski Michał i córka Krystyna (1637) Szewska

Kowalski Mateusz i Krystyna 1637 Szewska

Kozłowska Regina i p. Kasprowa sukc. Dzwonnikowskiego 1721 Szewska

Kratowicowa Helena w. po Juanie Kratowicu 1642 Szewska

Kratowicz Jan i Teodora 1669, 1670 Szewska

Kratowicz Jan s. Anny Dymideckiej 1669 Szewska

Kratowiczowa 1680 Szewska

Kristianowicz Dawid 1654 Szewska

Krzeczkowic Laurenty 1638 Szewska

Kuchowicz (Kochowicz) Kazimierz 1675, 1678, 1680 Szewska

Kuikowski Jan 1680 Szewska

Kuryłowicz Daniel i Anna 1682 Szewska

Kuszewicz 1654 Szewska

Langiewicz Mateusz i Jadwiga Niewieska 1715 Szewska

Lemienowicz Teodor (ofiarnik ruski?) i Elżbieta 1640 Szewska

Lenarcik Adam i Anna 1640 Szewska

Lenartowicz Jakub 1677 Szewska

Lesniowski Józef ślusarz i Anna 1688, 1715 Szewska

Logi Wilhelm Szkot kupiec 1638 Szewska

Lwowicz Jakub ksiądz 1665 Szewska

Łojkowic Szymon szewc 1636, 1640 Szewska

Magnifici Domini Affectantis – prawdopodobnie H. Żaboklicki 1675 Szewska

Maier Judeus 1654 Szewska

Markowic Krzysztof propola  i Marina 1648 Szewska

Markowicz Leon i Mendla Łachmanowna 1685 Szewska

Markuszowic Krzysztof i Marina 1667 Szewska

Marszel Archibalch kupiec 1641 Szewska

Martynkiewicz Łukasz 1691 Szewska

Maszowski Andrzej Porcitrusor i Katarzyna 1697 Szewska

Mazurkowic Grzegorz szewc i Anna Śliwina w. po S. Śliwa 1645 Szewska

Mazurkowiczowa Anna wdowa 1651 Szewska

Melion Dawid kupiec 1653 Szewska

Mędlowicz Icek 1669 Szewska

Mędlowicz Lejzer i Cyrla Michałowna 1672 Szewska

Miernickie Anna, Marianna, Katarzyna (siostry) 1654 Szewska

Miodunowie Tomasz i Barbara 1654 Szewska

Modrynska Zofia ż. Konstantego w. po Wojciechu Tasinskim 1665 Szewska

Modrynski Konstanty Łowczy Czrenichowski 1665 Szewska

Mokrowski Stanisłąw 1639 Szewska

Mosko (Moszko) Judeus 1648, 1667 Szewska

Nabłonny Mateusz, syn Wojciecha i Zofii 1634 Szewska

Nigreski (Nigrecki) Szymon alias Świątek piekarz i Anna 1674, 1685 Szewska

Niziołkowicz Jan rzeźnik i Jadwiga 1652, 1655 Szewska

Nowaczanka Anna sukces. Dzwonnikowskiego 1721 Szewska

Nowosielski Sebastian (tylna cz. domu) 1644 Szewska

Oczyńscy sukcesorzy 1781 Szewska

Ogrysko Sebastian i Anna 1667 Szewska

Okrzelski Marcin krawiec i Katarzyna 1654 Szewska

Osińska 1677 Szewska

Pauli Jerzy i Elżbieta (Hazowna) 1654 Szewska

Stefan kuśnierz 1648 Szewska

Pieniłowicz Marcin i Anna 1683 Szewska

Pilecki Wojciech kantor Kolegiaty i Reina 1644, 1648 Szewska

Piotr Cisowski i Barbara (w. po J. Radawieckim i J. Tyczkowskim) 1652 Szewska

Piterek sukcesorzy 1651 Szewska

Podbiałkowicowie Jan i Justyna Sankowna 1678 Szewska

Podbiłka (Podbiełka, Podbilski) Jan (Iwan) szewc i Marina 1651, 1655, 1674 Szewska

Pogorzelski Adam Satrapa 1654 Szewska

Polakiewicz Marcin rzeźnik 1703 Szewska

Pop 1654 Szewska

Provisoris Montis Pietatis zapis Okrzelskiego 1654 Szewska

Przytulik Bazyli 1655 Szewska

Radawiecki Franciszek s. Tyczkowskich 1651 Szewska

Radawiecki Jerzy 1652 nie żył Szewska

Radzimińska Katarzyna Podstolina Nurska 1704, 1706 Szewska

Reformaci zakup domu od Dobraszowskich 1706 Szewska

Religiorus Monialibus Sancta Clara Conuentus Zamoscens Klaryski 1678 Szewska

Religiosis Patribus Ordinis Sancti Francisci Reformaci sprzedaż d. Więckowskiego 1676 Szewska

Robertszon Jan kupiec 1637, 1641 Szewska

Roszkowscy Stanisław i Józef 1637 Szewska

Rozycki Jan 1691 Szewska

Rulikowskich curiae sukces. 1784 Szewska

Rutowski Wojciech rajca 1643 Szewska

Sandz Jan 1655 Szewska

Sarhowie Wawrzyniec i Ewa 1664 Szewska

Schreder Andrzej chirurg 1644 Szewska

Sczukowski Stanisław i Katarzyna Kanarezowna 1655 Szewska

Sczyrbiec Stanisław 1653 Szewska

Sebastianska Anna Pasternaczka 1639 Szewska

Sekowicz Lewko 1691 Szewska

Skopek Albertus 1637 Szewska

Skopek Chomęcki Mikołaj 1637 Szewska

Słobowski Paweł 1641 Szewska

Słoma Włoch Judeus 1654 Szewska

Słotowski Paweł 1648, 1652, nie żył w 1654 Szewska

Socha Laurenty 1678, 1683 Szewska

Socha Stanisław rzeźnik i Katarzyna 1674, 1714 Szewska

Socha Wawrzyniec rzeźnik i Ewa (syn i 3 córki) 1665, 1669, 1674, 1685 Szewska

Sokołowski Mateusz 1694 Szewska

Soszanka Katarzyna w. po Janie Romanowskim obyw. Warki 1703 Szewska

Staciwski ksiądz 1654 Szewska

Staszewski Adam pastor z Mokrego Lipia 1654 Szewska

Staykowski (Stępkowski) Samuel 1676 Szewska

Stefan kusnierz 1644 Szewska

Stępkowski 1675 Szewska

Szanc Jan kupiec 1653 Szewska

Szapinscy Wojciech i Zofia 1655 Szewska

Szderczyk Andrzej i wdowa po nim Anastazja 1690 Szewska

Szep sukcesorzy 1677 Szewska

Szept Mateusz 1665 Szewska

Szuskiewicz Jan 1684 Szewska

Szydłowicz Andrzej i Zofia 1697 Szewska

Szymanowiczowna Temerla ż. J. Izraelowicza 1672 Szewska

Szymon garncarz 1637 Szewska

Szymonowa garncarka 1642 Szewska

Szyskiewicz (Szyszkiewicz) Jan garncarz 1688, 1693, nie żył w 1701  Szewska

Szyszkiewicz Andrzej garncarz 1703 Szewska

Szyszkowiczowie Jan i Katarzyna 1683 Szewska

Śliwa Sebastian i Anna 1635, 1636 Szewska

Świątkowicz Tomasz i Anna Krzekowiczowa 1682 Szewska

Tarnogorska 1640 Szewska

Tarnogrodzki sukcesorzy 1654 Szewska

Tasinski Wojciech alias Kwitarnicki nie żył w 1665 Szewska

Tenent Jerzy kupiec 1642 Szewska

Teodorowicz Bazyli syn Poponis Skierbieszoviensis 1654 Szewska

Tepper (Toepper) Daniel i Barbara 1693, 1699 Szewska

Trepczynska Katarzyna i Józef 1715 Szewska

Trubowiecka Wojciechowa Regina 1635 Szewska

Tuczypalonka 1654 Szewska

Tuczypałowna Reina 1654 Szewska

Turowski 1714 Szewska

Tyczkowscy Barbara i Jan 1651 Szewska

Wasniowski Wojciech i Anna Bartlowiczka 1668 Szewska

Wasnowski Albert 1691 Szewska

Weyszon Jan kupiec 1643 Szewska

Więczkowski (Więckowski) Franciszek profesor i ż. Katarzyna Srednikowska 1675 Szewska

Wołkowicz Elżbieta wdowa po Krzysztofie Wołkowiczu 1664 Szewska

Wołoszowic Andrzej kupiec 1637 Szewska

Woyschen Jan (Weyszon?) kupiec 1644 Szewska

Zarzycki Mateusz i Magdalena 1781 Szewska

Zawadziński Jan bednarz i Dorota 1699 Szewska

Żaboklicki Hieronim 1655 Szewska

______________________________________________________________________________________________________

 

opracowanie: Ewa Lisiecka

Bibliografia:

  1. Andrzej Kędziora. Jakub Żygawski. Leksykon ulic i planów miasta Zamościa. Zamość 2015.
  2. Żygawski Jakub. Nowak Bogdan. Zamość. Ulice i Place. wydaw. Archiwum Państwowego w Zamościu. 2021. s. 37.
  3. Horodyski Bogdan. Najstarsza lustracja Zamościa  (1591 r). Obejrzenie domów zbudowanych i gospodarzów w nich mieszkających, także placów jeszcze nie zabudowanych do dnia dzisiejszego (A.D. 1591 d. 18 Marca). Teka Zamojska. R. I (V) 1938.
  4. Acta Miasta Zamościa. Advocatalia. Państwowe Archiwum w Lublinie. Kwerenda z pierwszej połowy lat 70. XX w. sygn. 8-41. Lata 1634-1784.
  5. Teresa Zarębska. Zamość-miasto idealne i jego realizacja. [w:] Zamość miasto idealne. pod redakcją prof. Jerzego Kowalczyka. Wydawnictwo Lubelskie. 1980. ss. 7- 68.
  6. Sawa Bogumiła. Akademia Zamojska 1594-1994. Nauczyciele i wychowankowie Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Zamościu 1916-1998. Zamość 1998.
  7. Pawlicki B. M. Kamienice mieszczańskie Zamościa. Kraków 1999.
  8. Sawa Bogumiła. Zamość 1772-1866. wyd. Zamość 2018. Tom II. s. 29.
  9. Szczygieł Ryszard. Ruch budowlany w Zamościu w XVII w. Zamość miasto idealne. Wydawnictwo Lubelskie. 1980.

Za pomoc i cenne uwagi przekazywane przy pisaniu artykułu składam podziękowanie Panu Andrzejowi Kędziorze, Pani Ewie Dąbskiej i Pani Justynie Bartkowskiej.

Inne artykuły związane z ulicą Szewską w Zamościu: